Franciszek Wędrychowski, Szkoła w wiejskiej chacie, Muzeum Narodowe w Warszawie /fragment/
Pierwszym staraniem nauczyciela prowadzącego ćwiczenia w wymawianiu, będzie wykształcenie słuchu. Rozwój głosu i artykulacji zależy przede wszystkim od ucha. Bez słuchu nie ma mowy i to do tego stopnia, że głuchota od urodzenia zawsze jest połączona z bezwzględną niemotą.
Czytaj dalej
Viggio Pedersen, Sunshine in the Living Room | Blask słońca w pokoju, rawpixel.com
Rodzice i nauczyciele zajmujący się rozwijaniem umysłu dzieci, wiedzą dobrze, iż najpierwszą jest potrzeba, pokazać dzieciom rzecz i np. powiedzieć: widzisz, to jest gałązka, nazywamy ją rzeczą, bo jest coś zmysłowego, co widzieć i dotykać możemy. Obejrzyj ją dobrze. Bóg na to dał nam wzrok, ten najdroższy dar nieba, żebyśmy rzeczy widzieli, a widzieli dobrze.
Czytaj dalej
Ćwiczenia, podane na dalszych kartkach tej metody, mają na celu nauczyć każdego wyraźnie mówić, aby wymową swą osiągnąć ten efekt, jaki leżał w założeniu samej myśli.
Nikt nie zaprzeczy, że dzisiejsze zawrotne tempo życia wymaga od każdego z nas nie tylko szybkiej orientacji, lecz i umiejętności odpowiedniego wysłowienia się, jako obrony swych praw, interesów, dążeń, zabiegów, celów itp.
Czytaj dalej
1. Zabierając się do deklamacji, staraj się zrozumieć należycie treść i myśli główne utworu, który masz deklamować.
2. Rozważ sobie dobrze, na które słowa wypada położyć większy nacisk, co należy wypowiedzieć głosem podniesionym, co mówić spokojniej, co więcej z werwą.
Czytaj dalej